ΤΠ+ΔΜΒ

Στη μεταβιομηχανική εποχή, ο σχεδιασμός δεν πηγάζει απαραίτητα από επαγγελματίες δημιουργούς (αρχιτέκτονες, designers) και δεν αφορά σε μια συγκεκριμένη αγορά (πχ. μόδα), ή μια συγκεκριμένη παραγωγή (βιομηχανικό σχέδιο ή προϊόν). Οι κοινωνικοί μετασχηματισμοί απαιτούν πλέον την δυνατότητα πειραματικών και διεπιστημονικών απαντήσεων από τα κάτω (bottom-up) σε πληθώρα ερωτημάτων (Spielmann & Bahtsetzis, 2013).

Με βάση αυτή την περιγραφή της μεταβιομηχανικής συνθήκης, το εργαστήριο εισάγει φοιτητές και τις φοιτήτριες στις αρχές σχεδιασμού αντικειμένων (εαρινό εξάμηνο) και χώρου (χειμερινό εξάμηνο). Πιο συγκεκριμένα, ο αρχιτεκτονικός σχεδιασμός επικεντρώνεται στην περιοχή των εκθεσιακών χώρων (ανοιχτών και κλειστών), καθώς αυτοί πλέον ορίζονται ως φορείς νοήματος. Το μάθημα εισάγει τους φοιτητές σε βασικές αρχές σχεδιασμού όπως η κλίμακα, η αναπαράσταση, η προσβασιμότητα και η σχέση κλειστού-ανοιχτού. Τα μαθήματα οργανώνονται μέσα από τις παρακάτω ενότητες:

1η ενότητα:

Κατασκευή Μακέτας (κλίμακα, αναπαράσταση υλικού και αύλου)

2η ενότητα:

Όψη (Αναπαράσταση/συμβολισμός/ Σχέση του έξω με το μέσα)

3η ενότητα:

Εξωτερικός χώρος (σχέση κτιστού/άκτιστου/περιβάλλοντος χώρου)

4η ενότητα:

Πρόσβαση (σχέσης κίνησης και στάσης)

5η ενότητα:

Το μουσείο του ενός αντικειμένου.