ΤΠ+ΔΜΒ

Ο ήχος επηρεάζει τη ζωή μας σε βαθμό καταλυτικό, χωρίς ωστόσο να γίνεται άμεσα κατανοητός. Από τα ακραία επίπεδα θορύβου ως την απόλυτη ησυχία και από τη μουσική στους καθημερινούς ήχους, το ανθρώπινο αυτί δέχεται συνεχώς ερεθίσματα. Αν όμως, « το αυτί δεν έχει “βλεφαρίδες” όπως το μάτι για να μπορεί να επιλέξει αυτό που θα ακούσει” (Schafer, 1977), πώς μπορούμε να εκπαιδεύσουμε το ακουστικό όργανο ενός ακροατηρίου, που δεν διαθέτει κατ’ ανάγκην συστηματικές γνώσεις μουσικής, ώστε να μπορεί να περάσει σε ένα επίπεδο πιο ενεργής ακρόασης, κατανοώντας το πολιτιστικό υπόβαθρο που παράγει το εκάστοτε ηχητικό περιβάλλον;

Η μουσική και πιο γενικά ο ήχος αναλύονται μέσα από δυο πρίσματα: 1) Το πολιτιστικό υπόβαθρο που καθορίζει τόσο την παραγωγή όσο και την αντίληψη/πρόσληψη τους. 2)Τη δυνατότητα τους να δημιουργούν κοινότητες για τις οποίες κατέχουν σημαίνοντα ρόλο.
Στο πρώτο μέρος αναλύεται η μουσική ως πολιτιστική/δημιουργική βιομηχανία. Ορίζεται η σχέση της με την τεχνολογία και την οικονομία, καθώς και βασικά θέματα ταυτότητας του ακροατήριου που επαναπροσδιορίζει ο μαζικός της πλέον χαρακτήρας.

Στη συνέχεια το μάθημα εισάγει τη φυσική του ήχου και τη δομή του ανθρώπινου αυτιού. Τη διάκριση διαφόρων τύπου ακουστικών φαινόμενων (Auguard, 1994). Ζητάει από το φοιτητή/τρια να μπορέσει, στη συνέχεια, να περάσει από το μεμονωμένο ήχο στο σύνθετο ηχοτοπίο. Να γνωρίσει τη θεωρία και να εξασκήσει το ακουστικό του/της όργανο μέσω διάφορων τύπου ακρόασης (type of hearing) ηχητικών περιβαλλόντων (soundscape).

Με τη βοήθεια των μεθοδολογιών της εθνομουσικολογίας, ζητάει από τον φοιτητή και τη φοιτήτρια να δημιουργήσει ένα pοdcast μικρής διάρκειας, μέσα από μια συνέντευξη. Το θέμα επιλέγεται από τους φοιτητές και τις φοιτήτριες μέσα από το υλικό του μαθήματος.