Ανθρωπολογία, οπτικός πολιτισμός και αναπαράσταση
Ο επιζών Γιώργος Δημόπουλος μου δείχνει το φωτογραφικό πορτραίτο του πατέρα του στον τοίχο των θυμάτων της σφαγής του 1944 στο «Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος», Φωτογραφία Κ. Καλαντζή, 2018.
Στόχος των μαθημάτων που έχουν την ανθρωπολογία ως αντικείμενο και μέθοδο είναι να λάβουν φοιτητές/τριες γνώσεις βασικών ρευμάτων κοινωνικής ανάλυσης και να αποκτήσουν αίσθηση της εθνογραφικής μεθόδου και των ζητημάτων και δυνατοτήτων που ανοίγει αυτή. Η τριβή με τα παραπάνω προσφέρει σε σπουδαστές/στριες επαφή με το «πρόβλημα» της αναπαράστασης αναφορικά με θέματα ηθικής, αισθητικής και πολιτικής αλλά και πρακτικής διαχείρισης. Το ζήτημα της αναπαράστασης διέπει όλα τα σχετικά μαθήματα και αναλύεται τόσο στη θεωρητική του διάσταση όσο και ως άμεσο διακύβευμα που προκύπτει μέσα από τη διαδικασία παραγωγής εικόνων του Άλλου, σε κείμενα, φωτογραφίες, ντοκιμαντέρ, κ.ά. Παράλληλα φοιτητές και φοιτήτριες εισάγονται σε διαφορετικά οπτικά ιδιώματα που αφορούν την κινούμενη και φωτογραφική εικόνα και μαθαίνουν να χειρίζονται κάμερες με σκοπό το να επικοινωνήσουν πολιτισμική ανάλυση και να μεταφέρουν την εμπειρία των συνομιλητών τους.
