Την Τετάρτη 30/05/2025 στις 18.00 στο κτίριο Παπαστράτου στην αίθουσα Σ θα πραγματοποιηθεί διάλεξη της εικαστικού και περφόρμερ Mαίρης Ζυγούρη.

Θα ακολουθήσει προβολή της ταινίας Gilgamesh: She Who Saw the Deep των Anton Vidokle and Pelin Tan.

Tίτλος διάλεξης: “Ιδιοτοπικές Επιτελεστικές πρακτικές στον Δημόσιο Χώρο.”

H Mαίρη Ζυγούρη θα μιλήσει για την καλλιτεχνική πρακτική της, και τους τρόπους με τους οποίους εργάζεται και αντιλαμβάνεται το πεδίο της. Μέσα από ιδιοτοπικές επιτέλεσεις στο δημόσιο χώρο (site-specific performative practice) το σώμα λειτουργεί ως μέσο και τόπος γνώσης, ως όχημα και μέσο άρθρωσης έμφυλων, πολιτικών και πολιτιστικών εγγραφών. Τοποθετεί την επιτελεστική της παρουσία, σε ένα ενδιάμεσο τόπο-in between, μεταξύ πραγματικού και συμβολικού, σε μια χώρο-χρονική αμφιταλάντευση, από το πολιτισμικό και το ιστορικό, στο προσωπικό και το σωματικό. Η ερευνητική της πρακτική διευρύνεται σε πολλαπλούς ρόλους και διάφορα γνωστικά πεδία ανάλογα τον τόπο που επιτελεί. Στις συμμετοχικές ιδιοτοπικές επιτελέσεις με βάση την κοινότητα (community based performances), μέσω της μεθοδολογίας «ανοιχτής έκβασης» (open-ended), η κοινότητα αποκτά ενεργό ρόλο στην παραγωγή και διαμόρφωση του έργου τέχνης. Η δυναμική αυτή, επιτελεστική προσέγγιση βασίζεται στην αναζήτηση των σχέσεων ανάμεσα σε κοινότητες, αρχεία και τη συλλογική μνήμη. Στις επιτελέσεις αρχείου (perfoming Archives) εξερευνά διευρυμένες παιδαγωγικές μεθοδολογίες, και την επιτελεστικότητα των τεκμηρίων. Το αρχείο μεταμορφώνεται σε εργαστήριο γνώσης, δημιουργίας, αλλά και συμμετοχικού παιχνιδιού, προτείνοντας μια ζωτική, ενσώματη, αισθητηριακή σχέση με την ιστορία και την μνήμη. Τέλος, στις συλλογικές επιτελέσεις (collective performances) επιχειρεί να εμπνεύσει μια αδιαμεσολάβητη εμπειρία του κοινού, να προκαλέσει την απρόβλεπτη επενέργεια και την κριτική συμμετοχή του, και να δημιουργήσει νέες «ποιητικές» φόρμες συλλογικής συνύπαρξης.

Προβολή ταινίας: Γκιλγκαμές: Αυτή που είδε το βάθος

Αντόν Βιντόκλε και Πελίν Ταν, 2022

44′, Τουρκία και ΗΠΑ

Στα κουρδικά και τα τουρκικά, με αγγλικούς υπότιτλους

Το έπος του Γκιλγκαμές είναι το παλαιότερο γνωστό λογοτεχνικό έργο στον κόσμο. Γράφτηκε στη Μεσοποταμία πριν από περισσότερα από πέντε χιλιάδες χρόνια και περιγράφει το ταξίδι του Γκιλγκαμές, ηγεμόνα μιας από τις πρώτες ιστορικές μητροπόλεις, της Ουρούκ. Μετά το θάνατο του καλύτερου φίλου του, του Ενκίντου, ο Γκιλγκαμές ξεκινά μια αναζήτηση για την αθανασία, προκειμένου να αποφύγει την ίδια μοίρα. Μισός θεός και μισός άνθρωπος, ο Γκιλγκαμές συναντά μια ποικιλία χαρακτήρων, από τη θεά Ιστάρ και τους Σκορπιούς, μέχρι τον Ουτναπισίμ, ο οποίος, όπως ο Νώε, έσωσε την ανθρωπότητα από τον Μεγάλο Κατακλυσμό χτίζοντας μια κιβωτό. Γυρισμένη στις όχθες του ποταμού Τίγρη, κοντά στις αρχαίες πόλεις Μάρντιν, Χασανκέιφ και Ντάρα, η ταινία Gilgamesh: She Who Saw the Deep (2022) ξαναλέει την ιστορία του Γκιλγκαμές ως ένα ταξίδι στο χρόνο και το χώρο, εμπνευσμένο από τη σουμεριακή κοσμολογία και τη φιλοσοφία του ρωσικού κοσμοισμού. Με ένα γυναικείο καστ ηθοποιών από το Θέατρο Amed στο Ντιγιάρμπακιρ και συνοδεία πρωτότυπης μουσικής του Alva Noto, το Γκιλγκαμές είναι μια στοχαστική προσέγγιση σε ζητήματα όπως η ζωή, ο θάνατος, η φιλία, ο έρωτας και η αθανασία.

Ο Anton Vidokle είναι καλλιτέχνης και συντάκτης του περιοδικού e-flux Journal. Το 2013 συν-σκηνοθέτησε το πρόγραμμα Home Works στο Ashkal Alwan, μαζί με τον Jalal Toufic.
Η Pelin Tan είναι κοινωνιολόγος και ιστορικός τέχνης με έδρα το Μαρντίν της Τουρκίας. Είναι Roemer Fellow στο Beirut Orient Institute και επισκέπτρια ερευνήτρια στο Τμήμα Κοινωνιολογίας, Ανθρωπολογίας και Μελετών Μέσων Ενημέρωσης του Αμερικανικού Πανεπιστημίου της Βηρυτού (AUB). Η Tan είναι η 6η νικήτρια του βραβείου Keith Haring Art & Activism (2019).
Σύνδεσμος ταινίας: https://sursock.museum/content/gilgamesh-she-who-saw-deep